Zapoznanie się z niektórymi z najczęściej używanych terminów związanych z aparatami vintage to jedna z pierwszych rzeczy, które należy zrobić, gdy zaczynasz swoją przygodę z fotografią analogową lub po prostu fotografią w ogóle. Terminy te są używane zarówno w nowoczesnej, jak i vintage fotografii. Poniżej omówię niektóre z najczęściej używanych terminów szczegółowo. Ciesz się tym krótkim przewodnikiem.

Do soczewek

Otwór

Znane również jako oko twojego aparatu, przysłona kontroluje, ile światła wpada, regulując rozmiar otworu w obiektywie. Prawdopodobnie słyszałeś o wartościach przysłony, takich jak f/2.8, f/5.6 i f/16. Mniejsza liczba f-stop (jak f/2.8 lub f/1.4) oznacza szerszą przysłonę, co pozwala na przepuszczenie większej ilości światła, co tworzy płytką głębię ostrości - świetną do efektów rozmytego tła. Wyższa wartość f-stop (jak f/16) zmniejsza ilość wpadającego światła i zwiększa głębię ostrości, utrzymując więcej obrazu w ostrości.

Długość ogniskowa

Za każdym razem, gdy zobaczysz obiektyw, na pierścieniu nazwy lub na korpusie obiektywu będzie podana ogniskowa. Przykładem może być Canon FD 135mm f2.8, gdzie 135mm to ogniskowa.

Ogniskowa to odległość między obiektywem a filmem, która wpływa na to, ile sceny uchwycisz. Niższa ogniskowa (np. 28mm) daje szerokokątny widok, podczas gdy wyższa ogniskowa (np. 85mm lub 135mm) przybliża obiekty. Niektóre obiektywy mają zakres ogniskowych, znany jako obiektywy zoom (np. 35-70mm), co pozwala na przełączanie się między szerokim a przybliżonym widokiem bez zmiany obiektywu.

Głębia ostrości (DOF)

Głębia ostrości odnosi się do tego, jak wiele elementów obrazu wydaje się ostre i w ostrości. Płytka głębia ostrości (osiągnięta przy szerokiej przysłonie, takiej jak f/2.8) utrzymuje ostry tylko temat, podczas gdy tło pięknie się rozmywa. Głęboka głębia ostrości (przy użyciu mniejszej przysłony, takiej jak f/11 lub f/16) utrzymuje wszystko w ostrości. Wielu fotografów uwielbia efekt "Bokeh", który pojawia się przy szerokich przysłonach (f/1.4 lub niższych). Więcej o Bokeh poniżej.

Ręczne ustawianie ostrości

W przeciwieństwie do nowoczesnych obiektywów z autofokusem, aparaty vintage często wymagają ręcznego ustawienia pierścienia ostrości na obiektywie. Umożliwia to precyzyjną kontrolę, ale wymaga pewnej praktyki. Wiele aparatów korzysta z pomocy w ustawianiu ostrości, takiej jak split-prism lub plamka dalmierza, aby pomóc w uzyskaniu ostrych zdjęć. Dodatkowo, obiektywy mają oznaczenia odległości, które pomagają oszacować ostrość bez patrzenia przez wizjer.

Bokeh

Bokeh odnosi się do jakości obszarów poza ostrością w obrazie, często tworzonych przy użyciu szerokiej przysłony. Różne obiektywy produkują różne efekty bokeh, przy czym niektóre renderują gładkie i marzycielskie rozmycia, podczas gdy inne tworzą bardziej zdefiniowane kształty. Kształt bokeh zależy od liczby ostrzy przysłony w obiektywie — więcej ostrzy tworzy bardziej okrągłe bokeh, podczas gdy mniej ostrzy może produkować kształty wielokątne.

Do aparatów fotograficznych

Prędkości migawki

Czas otwarcia migawki określa, jak długo migawka aparatu pozostaje otwarta podczas robienia zdjęcia. Mierzy się go w ułamkach sekundy (jak 1/500s, 1/60s, a nawet 1s). Szybsze czasy (jak 1/1000s) zatrzymują ruch, idealne do uchwycenia zdjęć akcji. Wolniejsze czasy (jak 1/30s lub niższe) wpuszczają więcej światła, ale mogą powodować rozmycie, jeśli aparat nie jest stabilny. Na przykład, zdjęcie przejeżdżającego samochodu wyścigowego zrobione przy 1/15s będzie wyglądać na smużone z powodu ruchu, podczas gdy przy 1/1000s będzie wyglądać ostro, jakby zatrzymane w czasie.

ISO

ISO mierzy czułość filmu w twoim aparacie na światło. Niższe ISO (jak 100 lub 200) jest świetne w jasnych warunkach i produkuje drobniejsze szczegóły obrazu. Wyższe ISO (jak 800 lub 1600) jest lepsze w warunkach słabego oświetlenia, ale może wprowadzać ziarno (lub "szum filmowy"). Ponieważ aparaty vintage używają filmów o stałych wartościach ISO, wybór odpowiedniego filmu jest kluczowy. Po prostu sprawdź pojemnik na film i ustaw aparat, aby dopasować go do wartości ISO.

Dozowanie

Mierzenie światła pomaga określić najlepsze ustawienia ekspozycji dla zdjęcia. Niektóre vintage aparaty mają wbudowane mierniki światła, podczas gdy inne wymagają zewnętrznego miernika ręcznego. Powszechne tryby pomiaru to pomiar centralny, punktowy i ewaluacyjny, z których każdy wpływa na to, jak aparat mierzy światło w scenie. Niektóre aparaty mają automatyczne ustawienia czasu naświetlania oparte na odczytach miernika światła — jaśniejsze warunki wyzwalają wyższe czasy naświetlania, podczas gdy ciemniejsze ustawienia obniżają czas naświetlania, aby uzyskać więcej światła.

Prędkość filmu

Szybkość filmu odnosi się do oceny ISO filmu, określającej, jak dobrze radzi sobie w różnych warunkach oświetleniowych. Jeśli fotografujesz w jasnym świetle słonecznym, idealny jest wolniejszy film (ISO 100 lub 200). W ciemniejszych warunkach zaleca się szybszy film (ISO 800 lub wyższy).

Wizjer

Wizjer to miejsce, w którym komponujesz swoje ujęcie i przygotowujesz scenę przed zrobieniem zdjęcia. Różne vintage aparaty mają różne rodzaje wizjerów, takie jak wizjery optyczne (OVF), dalmierze lub wizjery poziome, z których każdy oferuje unikalne doświadczenie podczas fotografowania.

Podsumowanie

Zrozumienie tych terminów związanych z aparatami vintage pomoże Ci w pełni wykorzystać swoje doświadczenie fotograficzne. Im więcej będziesz fotografować, tym bardziej te pojęcia staną się dla Ciebie naturalne. Więc chwyć swój ulubiony aparat vintage, załaduj film i zacznij eksperymentować!

Szukasz świetnego aparatu vintage, aby zacząć? Sprawdź naszą kolekcję klasycznych aparatów i obiektywów. Miłego fotografowania!